با سلام ! نظر به اینکه در قانون بیمه بیکاری و آیین نامه اجرایی آن در مواد 1 و 2 مصادیق و مشمولین بیمه بیکاری تعیین شده است و همچنین طبق قانون مذکور مرجع صالح در تشخیص استحقاقی کارگران برای دریافت بیمه بیکاری واحد کار و امور اجتماعی میباشد و مشمولیت فردی تحت قانون بیمه بیکاری متفرع بر مشمولیت وی تحت قانون کار است و در جایی متصور است که مستندا به منطق و مفهوم ماده 188 قانون کار , فردی تحت نظام استخدامی خاص نباشد و در واقع احراز وضعیت حقوقی تابع قانون کار موضوع مادتین 2 و 3 در صلاحیت واحد کار (هیاتهای رسیدگی قانون کار ) میباشد.از سویی دیگر نیز شرط اصلی و اساسی جهت بیمه بیکاری احراز غیر ارادی بودن اخراج و مشمول قانون کار بودن میباشد که با معرفی کتبی واحد کار به سازمان تامین اجتماعی تحقق می یابد و بطور کلی رای قطعی هیاتهای تشخیص یا حل اختلاف در جهت استحقاق بیمه بیکاری و تبعیت سازمان از آرای قطعی فصل الخطاب موضوع است..منتهی با توجه به اقدامات سازمان بالاخص در سالهای اخیر که به هر نحو در پرداخت حق بیمه بیکاری کارگران سنگ اندازی نموده است در عمل مشکلاتی بدنبال داشته است.
علی ایحال ماده 188 ناظر به مواردی بوده که فعالیت کارگاه صرفا توسط کارفرما و همسر و فرزندان و بطور کلی افرای با رابطه نسبی درجه 1 باشند.از مداقه نظر در مفهوم مخالف آن چنین استنباط می گردد که چنانچه غیر از کارفرما و کارگر افرادی غیر از درجه 1 حضور یابند کارگاه خروج موضوعی از ماده 188 قانون کار دارد.لذا مستدعیست که فروض ذیل را ملاحظه و نسبت به شمول یا عدم شمول به ماده 188 بیان نمایید:
1- همانگونه که مستحضرید در خصوص نحوه تعیین کارفرما در کارگاههای شراکتی رویه مرسوم چنین است که احدی از شرکا به عنوان کارفرما معرفی و نسبت به اخذ پروانه کسب اقدام می نماید .چنانچه فرزند شخص دریافت کننده جواز کسب در کارگاه به تنهایی فعالیت داشته باشد در اینصورت وضعیت حقوقی کارگاه چگونه است و آیا صرف شراکت جهت خروج از ماده 188 کافیست یا خیر؟
2- در فرضی که همیشه کارگری غیر نیز در کارگاه شاغل بوده است لکن در ایام کرونا با کاهش فعالیت و نیروی کار صرفا(فرزند دارنده جواز) در کارگاه باشد و مدتی بعد نیز کارگاه تعطیل شود.آیا از مصادیق بند 2 ماده 2 بیمه بیکاری (حوادث غیرمترقبه)خواهد بود یا خیر ؟
3- چنانچه فرزند کارفرمای صاحب جواز در ایام کرونا و ثبت نام در سامانه در اجرای( دستورالعمل نحوه برقراری بیمه بیکاری ناشی از کرونا 228273 مورخ 98/12/17) از سوی اداره کل حمایت از مشاغل و سپس سازمان تامین اجتماعی شرایط دریافت بیمه بیکاری وی احراز گردد و ماههای فروردین و اردیبهشت 99 نیز مبالغی بعنوان بیمه بیکاری به حساب وی منظور شده باشد و در ادامه نیز با طرح در هیات حل اختلاف اداره کار طی دادنامه قطعی (بیکاری وی غیر ارادی و اخراجش موجه تشخیص داده شود) و نسبت به مزایای پایان کار(حق سنوات و عیدی و مرخصی مانده) کارفرما به پرداخت مبلغی محکوم و طبق ماده 148 نیز بیمه برخی از ماههای ذکر شده را باید بپردازد و سپس با معرفی کتبی به واحد تامین اجتماعی جهت دریافت مقرری بیکاری و بدوا نیز موافقت کارشناس سازمان مبنی بر دریافت بیکاری اخذ شده ولی در لحظه آخر از سوی واحد درآمد طبق بند 54 بخشنامه 20 (به لحاظ اینکه در زمان بیکاری کارگری غیر آنجا نبوده ) مشمول دریافت مقرری نگردد.(در فرضی که 3%بیکاری نیز بلا استثنا از سوی همان واحد درآمد نیز دریافت شده است).آیا چنین اقدامی از سازمان قلدرمآبانه نیست؟
در پاسخ به سوال شما دوست عزیز ، نظر شما را به موارد ذیل جلب می کنم :
1-اگر شریک دیگر در محل کار حضور داشته باشد ، کارگاه دیگر خانوادگی محسوب نمی شود.
2- به نظر بنده از مصادیق بند 2 ماده 2 بیمه بیکار خواهد بود.
3- قلدرمابانه را نمی توانم نظر دهم . میشود گفت از لحاظ روح قانون تامین اجتماعی درست نیست. بعید است رویه تامین اجتماعی تغییر کند . تنها راه دیوان عدالت اداری است.